Memories of one place

Trochę dziś powspominamy, co wy na to?

Cały poprzedni tydzień spędziłam jak co rok na wsi. Zawsze jeździłam tam z całym rodzeństwem, a ponieważ moje rodzeństwo to sami bracia to często było mi nudno. Bardzo nudno. Nie miałam ochoty przyglądać się ich rozgrywkom w FIFE i GTA więc zaczęłam szukać koleżanek. I w tym momencie chciałabym bardzo pozdrowić Paulinę! Moje wakacje zaczęły się urozmaicać więc nie narzekałam. Wiecie czemu piszę ten post? Bo jestem świadoma, że już nigdy nie spojrzę na to miejsce oczami dziecka. Oczami, które w każdym miejscu widzą coś czym można się bawić całymi dniami. Spacerując po tych miejscach opowiadałam przyjaciółce niezliczone historię o tym jak chłopaki zamykali nas w stodole pełnej szczurów, o tym jak budowaliśmy domek na drzewie, który został zniszczony przez wielką burzę, przez którą kilka domów straciło dachy. O tym jak pływaliśmy łódką po małym stawie i jak koledzy do niego wpadali. To było moje dzieciństwo. Trzech braci, pięciu kolegów, jedna ja czasami z dwoma sąsiadkami. Mam bardzo dużo wspomnień. Większość miłych lecz zdarzają się również te gorsze. Nauczyło mnie to wielu rzeczy. Życzę wszystkim takiego dzieciństwa nie tylko po to by się czegoś nauczyć ale po to by mieć co wspominać.